ALFONSO ABELENDA

O venres 9 de decembro, ás 20:00 horas, no Hotel Hesperia (Rúa Juan Flórez, 16) da Coruña, no marco da inauguración da IV Feira de Arte Galega, tivo lugar unha homenaxe poética a Alfonso Abelenda, na que participan Pablo Bouza, Miguel Anxo Fernán-Vello, Olga Patiño, Ánxeles Penas, Dores Tembrás, Xulio L. Valcárcel, Diana Varela e Eva Veiga. A Exposición seguirá en días vindeiros.

ALFONSO ABELENDA

    En 1959 trasládase a Santiago para estudar Ciencias Exactas. Comeza a colaborar co Biografía

    Nado no seo dunha familia de tradición artística, asiste na Coruña ás clases de Antón García Patiño ata 1949, ano no que se matricula na Escuela de Arquitectura de Madrid. Alí comeza os seus primeiros pasos como pintor, asistindo ás clases de Gutiérrez Navas e estudando estatua e lavado no Casón del Buen Retiro.

   En 1954 realiza a súa primeira exposición na libraría de "Lino Pérez" da súa cidade natal, ao tempo que forma grupo cos pintores Labra, Lago Rivera e Tenreiro; colaboradores habituais de Atlántida,  revista que supón unha tentativa pioneira de afirmación vangardista nun contexto opresivamente provinciano. Cumpre o servizo militar en Marrocos, e expón en Tetuán, Tánxer e Rabat.

    En 1959 trasládase a Santiago para estudar Ciencias Exactas. Comeza a colaborar como debuxante en La Codorniz, formando grupo con Ballesta e Puig Rosado, entre outros. Viaxa por Europa, expoñendo en Londres e París a principios dos 60 e participa na histórica colectiva de artistas galegos promovida por "O Galo" en Santiago de Compostela. Establécese despois en Madrid dedicándose á decoración e montaxe de exposicións. Participou nas feiras mundiais de Bruxelas e Nova York, e traballou para a fábrica de porcelanas Bidasoa, entre outros.

    A súa incursión no humor gráfico, actividade que lle reportou enorme prestixio, é cada vez maior. En 1968 recibe a primeira medalla do Salón Nacional de Humoristas.

    Retorna a Galicia a mediados dos 70, onde ao pouco tempo comezan a rendirlle tributos e homenaxes.

    A súa obra, nun principio, de marcada tendencia expresionista, de imaxes deformadas e violento colorido, segue os rumbos dunha evolución na que é moi importante a súa actividade como debuxante humorístico e satírico. Esta visión deformante, distorsionada e agridoce da realidade vaina aplicar aos seus óleos e aos seus relatos de forte expresividade cromática e formal. Nestes últimos anos, a paisaxe, con predilección polos recantos urbanos achegados ao mar, converteuse nun tema habitual. Cunha linguaxe formal sintética dunha pincelada rápida e chea de materia, constrúe os seus obxectos e edificios, os seus barcos e xentes.

o debuxante en La Codorniz, formando grupo con Ballesta e Puig Rosado, entre outros. Viaxa por Europa, expoñendo en Londres e París a principios dos 60 e participa na histórica colectiva de artistas galegos promovida por "O Galo" en Santiago de Compostela. Establécese despois en Madrid dedicándose á decoración e montaxe de exposicións. Participou nas feiras mundiais de Bruxelas e Nova York, e traballou para a fábrica de porcelanas Bidasoa, entre outros.

    A súa incursión no humor gráfico, actividade que lle reportou enorme prestixio, é cada vez maior. En 1968 recibe a primeira medalla do Salón Nacional de Humoristas.

    Retorna a Galicia a mediados dos 70, onde ao pouco tempo comezan a rendirlle tributos e homenaxes.

    A súa obra, nun principio, de marcada tendencia expresionista, de imaxes deformadas e violento colorido, segue os rumbos dunha evolución na que é moi importante a súa actividade como debuxante humorístico e satírico. Esta visión deformante, distorsionada e agridoce da realidade vaina aplicar aos seus óleos e aos seus relatos de forte expresividade cromática e formal. Nestes últimos anos, a paisaxe, con predilección polos recantos urbanos achegados ao mar, converteuse nun tema habitual. Cunha linguaxe formal sintética dunha pincelada rápida e chea de materia, constrúe os seus obxectos e edificios, os seus barcos e xentes.